[linux] Re: Geheugenvraag

[Daniel von Asmuth]

Aldus schreef Johan Wevers op Sat, Dec 10, 2005 at 03:25:49PM +0100:
> I.v.m. enkele discussoies over benodigde swapruimte vroeg ik me af hoe
> dat gaat als je, zoals nu haalbaar wordt, 2 of 4GB geheugen in je systeem
> stopt. Met 32 bits kun je maar 2GB (signed) of 4GB (unsigned) aansturen.
> Met zoveel geheugen in je PC zou swap dus overbodig zijn, de processor
> kan het toch niet adresseren.

Als je 10.000 processen hebt die ieder 1.000.000.000 bytes geheugen nodig
hebben, dan is swap zeker niet overbodig. In de praktijk kan een server met
4 GB RAM een hoop doen als je geen al te erge memory leaks hebt. 

De limiet voor een 32-bits processor is echt 4 GB fysiek RAM en 4 GB virtueel
per proces, maar Intel is een speciaal geval. 

> Ik heb ooit iets gelezen over extra geheugenlijnen in de x86 architectuur
> waarmee je het geheugen in verschillende pages kunt aansturen, zo ongeveer
> wat real mode deed in een 286, maar het fijne weet ik daar niet van. Weet
> iemand hier daar meer van?

'Real Mode' is naar ik meen een nog steeds aanwezige modus die de 8086 emu-
leert, wat dankzij Intels unieke segmentering een 1 MB geheugenruimte op-
levert. Een PC (designed for MS-DOS) boot in deze modus en 'moderne' OSsen
(o.a. Linux) schakelen dan om naar 'Protected Mode'. 

De Pentium is een speciaal geval. Ik meen dat met bepaalde combinaties van
segmented en paged address translation een 48-bits virtuele geheugenruimte
mogelijk is. De dure 'Enterprise Editions' van Windows zouden 35 of 36-bits
adressering toestaan. 

Linux gebruikers denken dan al snel aan een 64-bits processor. 

Met vriendelijke groet,



Daniel von Asmuth 

-- 
	
	* New: Windows Vista *

	(buy now, use in 2007)